zJEDNOczeni – Wieczór Wiary w WSD

      27 kwietnia odbył sie kolejny wieczór wiary dla młodzieży męskiej w WSD. Tematem spotkania było życie we wspólnocie, o którym opowiadał w konferencji ojciec duchowny, ks. Dariusz Kucharek. Dziękujemy wszystkim za przybycie i wspólną modlitwę!

al. Rafał Oleksiuk

[ngg_images source=”galleries” container_ids=”94″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_thumbnails” override_thumbnail_settings=”0″ thumbnail_width=”240″ thumbnail_height=”160″ thumbnail_crop=”1″ images_per_page=”20″ number_of_columns=”3″ ajax_pagination=”0″ show_all_in_lightbox=”0″ use_imagebrowser_effect=”0″ show_slideshow_link=”0″ slideshow_link_text=”[Pokaz zdjęć]” ngg_triggers_display=”never” order_by=”filename” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″] 

Msza św. prymicyjna w WSD

W poniedziałek 6 czerwca neoprezbiterzy odprawili w kaplicy seminaryjnej, miejscu gdzie rozwijali się duchowo przez wiele lat, Mszę Świetą, po której udzielili błogosławieństwa prymicyjnego alumnom, przełożonym i wszystkim pracownikom Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie. Jesteśmy niezwykle radośni, że diecezja zyskała 6 nowych kapłanów, a nasi koledzy szczęśliwie zakończyli formację seminaryjną i z zapałem ruszają do pracy duszpasterskiej.

al.Rafał Oleksiuk

Święcenia prezbiteratu 2016

W sobotę 4 czerwca w drohiczyńskiej katedrze 6 alumnów otrzymało święcenia prezbiteratu. Są to: ks. Paweł Gołębiewski, ks. Paweł Koc, ks. Wojciech Łuszczyński, ks. Marcin Łyczewski, ks. Daniel Plewka oraz ks. Grzegorz Zasłonka. Wszyscy oni ukończyli naukę w Wyższym Seminarium Duchownym broniąc pracę magisterską na Papieskim Wydziale Teologicznym. Ks. Biskup Tadeusz Pikus, który udzielił święceń zaznaczył podczas Mszy Św., że „Uczestniczymy w wielkich wydarzeniach, jakimi są – najpierw wybranie, a potem posłanie kapłanów. Będą oni przyjaciółmi i braćmi Chrystusa, a sługami ludzi, którym w Jego imieniu będą nieść posługę zbawienia, gdzie mottem i siłą jest miłość miłosierna Boga”.

Neoprezbiterzy otrzymali także nominaty na swoje pierwsze placówki wikariackie :

  • Paweł Gołębiewski w parafii pw. Miłosierdzia Bożego w  Bielsku Podlaskim,
  • Paweł Koc w parafii pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Sokołowie Podlaskim,
  • Wojciech Łuszczyński w parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Siemiatyczach
  • Marcin Łyczewski w parafii pw. św. Andrzeja Apostoła w Wyszkach
  • Daniel Plewka w parafii p.w. Wniebowzięcia NMP w Brańsku
  • Grzegorz Zasłonka w parafii pw. św. Stanisława BM w Sarnakach.

 

al.Rafał Oleksiuk

Diakon, czyli sługa – święcenia 2016

W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, w piątek 3 czerwca o godzinie 12.30 w konkatedrze w Sokołowie Podlaskim 5 alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie otrzymało z rąk bpa Tadeusza Pikusa święcenia diakonatu. Do święceń diakonatu przystąpili następujący alumni: Krzysztof Antolik z parafii pw. Niepokalanego Serca NMP w Sokołowie Podl.;  Maciej Domańszczyński z parafii pw. św. Zygmunta Króla w Łosicach; Łukasz Grabowski z parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Kamionnej; Grzegorz Konopacki z parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Siemiatyczach oraz Mariusz Mucha z parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Brańsku

Czym właściwie jest posługa diakona w kościele katolickim?Słowo „diakonat” pochodzi od greckiego „diákonos” oznaczającego sługę, dlatego też głównym zadaniem diakonów jest służba, udzielanie pomocy kapłanom – prezbiterom i biskupom. Jak uczy Katechizm Kościoła Katolickiego „Diakoni uczestniczą w specjalny sposób w posłaniu i łasce Chrystusa. Sakrament święceń naznacza ich pieczęcią („charakterem”), której nikt nie może usunąć. Upodabnia ich ona do Chrystusa, który stał się „diakonem”, to znaczy sługą wszystkich.” O ustanowieniu pierwszych diakonów czytamy w Dziejach Apostolskich: „Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: «Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa». Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce.”
Obecnie diakoni mogą pomagać kapłanom poprzez: asystowanie w czasie liturgii, czytanie Ewangelii, głoszenie  homilii, szafowanie Komunii Świętej, udzielanie sakramentu chrztu, błogosławienie i asystowanie przy zawieraniu małżeństwa, sprawowanie niektórych sakramentaliów, przewodniczenie nabożeństwom i obrzędom pogrzebowym. Diakoni nie mogą jednak odprawiać Mszy Św., spowiadać i udzielać sakramentu namaszczenia chorych. Diakona obowiązuje od chwili święceń codzienna modlitwa Liturgii Godzin oraz przestrzeganie celibatu. Strój liturgiczny diakona składa się z trzech elementów: alba – symbol duszy czystej, uwielbiającej Boga w niebie; stuła (przewieszona przez lewe ramię i spięta na prawym boku) – symbol uczestnictwa w misji i w mocy Chrystusa; dalmatyka – wyraz godności diakona, która jest podczas liturgii sługą Chrystusa Eucharystycznego. Diakoni składają także ślub posłuszeństwa swemu biskupowi oraz są inkarduynowani, czyli włączeni do konkretnej diecezji. O wartości diakonów mogą świadczyć słowa jednego z ojców kościoła św. Ignacego Antiocheńskiego: „Niech wszyscy szanują diakonów jak [samego] Jezusa Chrystusa, a także biskupa, który jest obrazem Ojca, i prezbiterów jako Radę Boga i zgromadzenie Apostołów; bez nich nie można mówić o Kościele.”

al. Rafał Oleksiuk

 

Pożegnanie diakonów

26 maja – w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa alumni V kursu oraz diakoni złożyli stosowne przyrzeczenia, będące istotnym etapem w drodze ku święceniom diakonatu i prezbiteratu. Kandydaci do święceń diakonatu – Krzysztof Antolik, Łukasz Grabowski, Maciej Domańszczyński, Grzegorz Konopacki oraz Mariusz Mucha złożyli wobec całej wspólnoty: Wyznanie Wiary oraz odpowiednie: deklarację oraz przysięgę wierności. Diakoni, przygotowujący się do święceń złożyli przysięgę wierności i stosowną deklarację. To ważne wydarzenie odbyło się w seminaryjnej kaplicy wobec całej wspólnoty, Księdza Rektora oraz moderatorów seminarium. Przyrzeczenia zakończyła wspólna adoracja Najświętszego Sakramentu oraz uroczyste Nieszpory eucharystyczne.

Zgodnie z tradycją – wieczorem przy wspólnym ognisku cała wspólnota seminaryjna pożegnała diakonów, którzy już 4 czerwca przyjmą z rąk ks. bpa Tadeusza Pikusa święcenia prezbiteratu.

al. Maciej Koszewski

 

Seminaryjny Wieczór Wiary – ostatni?

 

Seminaryjne Wieczory Wiary odbywały się cyklicznie, w każdy 3 czwartek miesiąca, od października do maja. Tematy były różne. Pierwszymi trzema były: Jezu, ty naprawdę jesteś!; Idź, by Twoje imię było zapisane w niebie; Bóg bogaty w Miłosierdzie. Pozostałe natomiast były związane bezpośrednio z niektórymi błogosławieństwami danymi przez Chrystusa w Kazaniu na Górze (Mt 5,1-11).”Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie; Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię; Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie; Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.”

Ostatnie spotkanie przebiegało pod hasłem Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Przybyła na nie młodzież z 6 parafii: z Węgrowa (Bazylika i św. O. Pio), z Siemiatycze (WNMP i św. A. Boboli); Dziadkowice, oraz Drohiczyn.

Adorację rozpoczęliśmy powierzając siebie i nasze wszystkie intencje Matce Bożej, odmawiając Litanię Loretańską. Następnie skupiliśmy się na modlitwie dziękczynnej Bogu za wszelkie łaski otrzymane w roku szkolnym i akademickim 2015/2016. Wszystkie intencje mogły być wypowiedziane lub wypisane na kartkach, które alumni odczytają na modlitwach przed Różańcem (w każdą sobotę) i w trakcie nabożeństw do Matki Nieustającej Pomocy (w każdą środę).

Dziękowaliśmy za Seminaryjne Wieczory Wiary, które organizowali alumni wraz z ks. Marcinem Szymanikiem i ks. Dariuszem Kucharkiem, przełożonymi WSD. Klerycy, dzięki takim spotkaniom przed Najświętszym Sakramentem w kaplicy WSD, mogli dać świadectwo swego powołania i drogi do świętości przez kapłaństwo. Jednocześnie dzieląc się wiarą z osobami, które przyjeżdżały wraz z duszpasterzami, mogli zdobywać doświadczenie w organizacji takich modlitewnych spotkań.

Po dziękczynieniu zanosiliśmy prośby, szczególnie w ten czwartek przez słowa św. Franciszka prosiliśmy o pokój, po czym diakon, pobłogosławił nas Najświętszym Sakramentem, na czas wakacyjny. Na zakończenie modlitw młodzież została poinformowana o możliwości napisania intencji, w której klerycy będą się modlili za pośrednictwem strony internetowej, do czego zachęcamy wszystkich.

Spotkanie tym razem zakończyliśmy na ogrodach seminaryjnych wspólnym ogniskiem, w które przygotowania włączył się ks. Tadeusz Syczewski i ks. Piotr Jurczak, przełożeni WSD.

Jednym z celów, towarzyszącym spotkaniom było przygotowanie się do Światowych Dni Młodzieży. Modliliśmy się za to wydarzenie, które odbędzie się w Krakowie oraz zawsze kończyliśmy spotkanie odśpiewaniem hymnu ŚDM Kraków 2016r.

Dziękujemy duszpasterzom i rodzicom młodzieży za przywożenie ich na adorację i wspólną modlitwę. Młodzieży dziękujemy za ich świadectwo wiary w Boga i życzymy pogłębiania z Jezusem więzi przez czas wakacyjny. Jednocześnie zapraszamy na następny Seminaryjny Wieczór Wiary, który odbędzie się w październiku. Relacja i informacje będą na stronie internetowej www.wsddrohiczyn.pl.

al. Grzegorz Konopacki

 

Centralna Oaza Matka 2016

Od 13 do 15 maja na „Kopiej Górce” w Krościenku nad Dunajcem odbyła się Centralna Oaza Matka. Na majowy weekend do tego małego górskiego miasteczka, które Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki uczynił centrum Ruchu Światło – Życie, zjechało kilkuset członków ruchu z całej Polski. Diecezję Drohiczyńską reprezentowali al. Rafał Oleksiuk, al. Wojciech Jakubowski oraz Edyta Krawczyk.

Centralna Oaza Matka, odbywająca się tradycyjnie w weekend przed Zielonymi Świątkami, rozpoczyna rok formacyjny, który w tym roku przebiegać będzie pod hasłem: „Miłosierni jak Ojciec”. Moderator generalny Ruchu Światło – Życie, ks. Marek Sędek, w zaproszeniu na COM pisał: „Kościół jest żywy dzięki Duchowi Świętemu, który go napełnia swoją mocą. Dlatego też nie jest przypadkiem, że czas uroczystości Zesłania Ducha Świętego przeżywamy w naszym ruchu jako Centralną Oazę Matkę. Tu zostajemy ubogaceni darami Pocieszyciela, którego Zmartwychwstały posyła swoim uczniom, aby życie Boże przekazywać naszym wspólnotom i kręgom rodzin. Niech więc czas Centralnej Oazy Matki w Krościenku nad Dunajcem stanie się dla całego naszego ruchu sposobnością do napełniania się życiem Bożym, aby moc Ducha Świętego rozlała się na wszystkich uczestników i zespoły diakonii oaz rekolekcyjnych w Polsce i we wszystkich krajach, do których dotarł charyzmat światło-życie.” Centralnym punktem było czuwanie w sobotni wieczór, podczas którego trwaliśmy na modlitwie do Ducha Świętego psalmami oraz Akatystem – prastarą chrześcijańską modlitwą wywodzącą się z tradycji bizantyjskiej.  Niedziela zaczęła się uroczystą jutrznią w czasie, której 100 osób otrzymało błogosławieństwo i krzyż animatorski z rąk moderatora generalnego. Krzyż ten jest niezwykłym wyróżnieniem dla oazowicza, gdyż otrzymuje się go po latach formacji, ale również zadaniem odważnego głoszenia Ewangelii na co dzień.

W tym roku dwoje oazowiczów z naszej diecezji – Edyta i Wojtek mieli zaszczyt dostąpić tego wyróżnienia. Po jutrzni odbyła się Msza Św., na której przedstawiciele ze wszystkich diecezji otrzymali świecę oazową, aby ruszyć z tym światłem we wszystkie strony Polski, na oazy diecezjalne. Pobłogosławione zostały również osoby wyjeżdżające prowadzić rekolekcje w duchu Ruchu Światło – Życie za granicą, w Kenii, Kazachstanie i Ekwadorze.

Spotkanie oazowiczów z całej Polski pozwoliło poczuć niezwykłą jedność oraz wlać w serca wiele otuchy i radości, że mimo trudnych czasów wciąż jest wiele młodzieży i rodzin chcących formować się w Ruchu Światło – Życie, po to by coraz bardziej zakorzeniać się w Bogu i stawać się świadkami Chrystusa w swoich środowiskach.

 

al.Rafał Oleksiuk

Namaszczeni Duchem Świętym

„Trwali jednomyślnie na modlitwie” (Dz 1, 14). Podobnie, jak apostołowie czekali na Pięcdziesiątnicę, tak i wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego, zebrała się na wspólną celebracją Słowa Bożego i modlitwę do Ducha Świętego w sobotę wieczorem, przed Uroczystością Zesłania Ducha Świętego.

Po przeczytaniu fragmentów Pisma świętego, które dotyczyły tematyki „Namaszczenia Duchem Świętym”, wysłuchaliśmy homilii. Ks. Dariusz Kucharek, ojciec duchowny WSD, podkreślił w niej ważność działania Ducha Świętego w naszym codziennym życiu.

Duch Święty jest zatroskany o nasze szczęście na ziemi i w niebie. Dlatego Jego twórcza obecność jest konieczna do szczęścia. Kto chce przeżyć życie na własną rękę, nigdy prawdziwego szczęścia nie znajdzie. Droga pełnienia własnej woli prowadzi do całkowitego zniewolenia, na niej, bowiem towarzyszem człowieka jest zły duch. Najlepszym przykładem są uzależnieni – oni pełnią swoją wolę, a nie wolę Ojca Niebieskiego. Toteż z nimi współpracuje duch zły, a nie Duch Święty.

Działanie Ducha Świętego poznajemy po owocach. Są nimi „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5, 22-23). Po wspólnej modlitwie o dary Ducha Świętego, nastąpiła modlitwa wstawiennicza.

Pragnienie modlitwy za innych może wyrosnąć z modlitwy osobistej. Człowiek, który spotyka się z Bogiem i przyjmuje Jego miłość, w sposób naturalny pragnie się tą miłością dzielić. Modlitwa wstawiennicza wypływa z wrażliwości człowieka na ludzką biedę, z pragnienia pomocy drugiemu w jego trudnościach. Wynika z odkrycia Kościoła, jako duchowej wspólnoty, w której w pewien sposób wszyscy są za siebie odpowiedzialni. Modlitwa za innych jest najbardziej uniwersalnym darem, jakiego mogą udzielić sobie chrześcijanie.

Zwieńczeniem tego spotkania była adoracja Najświętszego Sakramentu. Powierzaliśmy się Bogu, za pośrednictwem Maryi odmawiając Litanię Loretańską.

al. Grzegorz Konopacki

Narracja w analizie tekstów biblijnych tematem międzyseminaryjnego spotkania

12 maja w Wyższym Seminarium Duchownym w Drohiczynie odbyło się kolejne, cykliczne spotkanie profesorów seminariów duchownych z Białegostoku, Łomży, Ełku, Siedlec i Drohiczyna.

Sesja poświęcona była zagadnieniom biblijnych. Spotkanie rozpoczął rektor drohiczyńskiego seminarium, ks. prof. dr hab. Tadeusz Syczewski, który powitał przybyłych gości z rektorami uczelni oraz biskupem seniorem Antonim Dydyczem. Przekazał on także wyrazy łączności od biskupa drohiczyńskiego Tadeusza Pikusa.

W odczytanym protokole z poprzedniego takiego spotkania, które odbyło się w WSD diecezji siedleckiej w Nowym Opolu, przypomniano, że poruszono wówczas zagadnienia historyczne zmazane z działalnością ks. gen. Stanisława Brzóski, represji wiernych i duchowieństwa Kościoła katolickiego na Podlasiu po powstaniu styczniowym oraz postaci odważnego kapucyna i biskupa o. Beniamina Szymańskiego.

Zebrani wysłuchali referatu ks. dra Dariusza Kucharka, wykładowcy i ojca duchownego WSD w Drohiczynie, zatytułowanego: „Punkt widzenia w interpretacji perykop biblijnych.”
Prelegent przybliżył istotę zrozumienie punktu widzenia w interpretacji tekstów biblijnych w analizie narracyjnej – badaniach normy krytycznej. Posłużył się on tekstem z 2 Księgi Królewskiej (2 Krl 21, 1-18), który w 18 wersetach ukazuje długie, bo 55 letnie królowanie w Judzie Manassesa. Ukazując punkty widzenia zarówno narratora, jak też Boga, wskazał na potrzebę rozważnego podchodzenia do oceny i rozumienia biblijnych postaci i wydarzeń, analizowanych również z różnego punktu widzenia oraz przekazu pewnych idei.

Po referacie odbyła się dyskusja, dotycząca poruszanych kwestii interpretacji tekstów biblijnych, ich odniesienia i współczesnego przekazu. Rektorzy seminariów z Białegostoku i Drohiczyna zaprosili też na obchody 25-lecie powołania do istnienia archidiecezji białostockiej i diecezji drohiczyńskiej, których główne uroczystości odbędą się  5 czerwca w Białymstoku i 10 czerwca w Drohiczynie oraz 50-lecie święceń kapłańskich rektora WSD w Siedlcach i 25-lecie kapłaństwa wicerektora WSD w Łomży.

Profesorowie pięciu seminariów duchownych z północno-wschodniej Polski uczestniczyli wraz z klerykami z Drohiczyna w modlitwie Liturgii Godzin, prowadzonej przez prefekta ks. Marcina Szymanika. Podano również do wiadomości, że kolejne takie spotkanie profesorów obędzie się w Ełku 20 października 2016 roku.

ks. Artur Płachno

Wycieczka do Białowieży

2 maja – z inicjatywy dyrektora administracyjnego ks. Piotra Jurczaka alumni i przełożeni WSD udali się wspólnie na majówkową wycieczkę. W związku z rokiem jubileuszowym – po drodze nawiedziliśmy bielską świątynie Miłosierdzia Bożego, gdzie z wielką serdecznością przyjął nas, nasz profesor – ks. Dariusz Kujawa. Na początku udaliśmy się pod pomnik poległych w Katyniu  Smoleńsku, aby wspólną modlitwą oddać hołd poległym. W bielskiej świątyni modliliśmy się o potrzebne łaski dla każdego z nas podczas Mszy Świętej, której przewodniczył ks. Rektor – Tadeusz Syczewski. Po modlitwie kustosz świątyni zaprosił wszystkich na poczęstunek. Z Bielska udaliśmy się do Białowieży, gdzie zwiedziliśmy Muzeum Białowieskiego Parku Narodowego i kościół parafialny, w którym odśpiewaliśmy Litanię Loretańską. Ostatnim przystankiem na naszej drodze była Hajnówka, gdzie odpoczęliśmy przy ognisku i śpiewie piosenek patriotycznych.

al. Maciej Koszewski